Diabelski Młyn

Domenico · Gość

Praktycznie na środku lunaparku stał wielki diabelski młyn. Widac go było juz z baardzo daleka. Juz od poczatku wiazalo sie z nim wiele miejscowych opowiesci... Mruga

Domenico · Gość

Ryan z Marissa dotarli do Lunaparku. Marissa strasznie chciala isc na diabelski mlyn. Ryan cos niezbyt za tym diabelskim mlynem byl. Czemu? Lek wysokosci mu niepozwalal na to, ale nie okazywal tego Marissie...
Wkoncu po kilku przekonywujacych calusach ulegl jej stronie Wesoly

...

Gosia

Marissa co jakis czas spoglądała na Ryana. gdy byli na samej górze, te sie dziwnie zachowywal. Dłonie mu sie pociły, wzrok miał błędny.. Ryan no co Ty. Nie mów mi ze masz lęk wysokości. Zaraz postaramy sie jakos temu zaradzic...

Domenico · Gość

Ryan caly sie trzasl Jezyk

Niewiedzial czy patrzyc na Marisse czy starac sie niepatrzyc w dol. To bylo straszne uczucie...

Gosia

Marisse troche smieszyla ta cala sytuacja Ryan, chlopak z Chino, buntownik i bojownik, a boi sie wysokości pomyslała. Jednak nie chciala go zawstydzac. Kazdy ma jakies swoje leki. Aby nie myślał o tej całej sytuacji, Coop objeła go najmocniej jak potrafiła. Ich twarze były blisko siebie. Az iskrzyło pomiedzy nimi. Zaczęli sie całować... :* *:

Domenico · Gość

Ryan nagle poczul bardzo przyjemne uczucie. Gdy otworzyl oczy widzial Marisse. Stado motyli zaczelo buszowac po jego zaladku. Objal ja. Czul sie teraz jak w raju. To cale polaczenie sytuacji. Lek, adrenalina, milosc...

Gosia

W koncu runda sie skonczyła. Zeszli z diabelskiego młynu. Było juz dosc pozno wiec postanowili isc do domu. Coop odwiozła Ryana do Cohenów. Sama tez weszła do niego na chwile

SallyFan

C.J. przyszedł do Lunaparku.
Przejechał się raz na Diabelskim Kole i sprawiło mu to super frajdę. Jezyk

Gosia

Marissa przyszła do lunaparku chcąc się troche rozerwać. W międzyczasie dostała smsa od Dave'a żeby póki co nie przyjeżdżała. Kupiła bilet na diabelski młyn. Zanim wsiadła spojrzała na te cale urządzenie z lekką obawą. Jednak przypomniały jej sie chwile spędzone tu z Ryanem. Uśmiechnęla się do siebie i z pomoca jakiegoś życzliwego pana wsiadła, zamykając na chwilę oczy.

Gosia

Marissa zrobiła kilka rundek na diabelskim młynie, aż zrobił jej się trochę mdło. Chciała jeszcze iść na jakąs karuzelę, ale organizm by odmówił posłuszeństwa. Rozsądej wziął górę i Coop postanowiła nie czekać, aż Anna sie obudzi i jechać do szpitala

Gosia

Tym razem Logan zaprowadził Marisse na diabelski młyn. Poczuła się trochę nieswojo, bo przypomniała jej się tutejsza pierwsza wizyta z Ryanem. Dla niepoznaki uśmiechnęła sie do przyjaciela i wsiedli na krzesełka. dziewczyna podziwiała piękne widoki, w końcu zwróciła się do towarzysza- wiesz co, troche mi mdło. Chyba przez te wate cukrową. Możemy zejść?

AngelWhite

- No pewnie! - Logan poprosił operatora maszyny by zatrzymał maszynę. Gdy wisiedli Logan zapytał - Może chcesz no... wiesz...??

Gosia

- nie, nie, może wytrzymam. Usiąde na chwilę i zaraz mi przejdzie. MArissa uiadła na jakiejś ławce i wzięła kilka głębszych oddechóa- ok już o wiele lepiej. Możemy powrócić do zabawy- zażartowala

AngelWhite

- A może chcesz wody?? - zapytał zaniepokojony.

Gosia

-Jeśli Ci nie sprawi to kłopotu, to poprosze. Logan poszedł kupić w pobliskim sklepiku napój, a Coop czekała na niego wpatrując się w diabelski młyn. - O dziękuje- odpowiedziała gdy ten wrócił. Od razu napiła się kilka łyków i zapytała- zawsze taki troskliwy?

AngelWhite

- No wiesz zależy dla kogo!? Jak dla Ciebie zawsze służę pomocą! - powiedział i usiadł koło niej. - Już lepiej na pewno ?? - zapytał sie chcąc się upewnić że wszystko okey.

Gosia

- tak, już wszystko wporządku. Tylko trochę mnie zemdliło. Nie ma się czym martwić. To co ruszamy dalej, czy już masz dość wrażeń, jak na jeden dzień?

AngelWhite

- A może posiedzimy tu na tej ławeczce?? Logan siadł tak ze pomiędzy nogami miał ławkę [czyli tak rozkrokiem wiecie jak nie?] I przytulił Marissę znowu do siebie.

Gosia

-Jak checsz, możemy tu posiedzieć. Właściwie to chyba jest najlepsze rozwiązanie dla mojego żaładka. Dziewczyna również objęła Logana i tak siedzili przytuleni jakiś czas - ale mi teraz dobrze, wiesz?

AngelWhite

- No teraz już wiem... mi też jest tak dobrze - powiedział Logan, czując na sobie spojrzenia ludzi którzy przechodzili koło nich i isę patrzyli, ale iwedział że to są sympatyczne spojrzenia...