Dom Marissy i Kaitlin Cooper

Gosia

Marissa stala i tylko sie uśmiechała. Zadzwonił kojeny dzwonek. dziwiona Coop zapytała- a to kto? Wzruszyla ramionami i znów podeszla do drzwi jednocześnie je otwierając.- Logan? Ty tutaj?.. znaczy się milo Cie widzieć, wejdź

chris007

-No co ty skarbie, mmm- pocałował ją w policzek i objął ręką -może skoczku-zapytał przysuwająć pod jej usta swoją szklankę z napojem. Spojrzał i uśmiechnął się do Coop.

Nina

Nie mogła dłuzej udawać obrażonej i parskneła śmiechem
-Nie dziękuję- powiedziała odnośnie soku. - Ciekawe, Coop ma dzisiaj co chwilę jakichś gości. - zaśmiała się.

AngelWhite

- Cześć Coop, to może ja nie bee przeszkadzać co? widzę że masz gości - skiwnął głową na samochody.

chris007

- no ciekawe kto to tym razem-powiedział, - byłaś w szkole dziś-zapytał z ciekawości.

Gosia

-Nie no co Ty, zostań. To fakt, trochę ludzi jest, ale to sami przyjaciele, więc ja się cieszę- wyszczerzyła zęby- no chodź- skinęla glową i zamknęla drzwi, gdy Logan wszedl do środka
-Przyprowadziłam kolejnego gościa..tadamm, Logan we wlasnej osobie- skierowala sie do przyjaciół- no siadaj- zaproponowała i sama też udsiadla

Nina

-Oczywiscie, że byłam, panie psorze. - zazartowała. - Nie wpadłam na twoje zajęcia, bo kobieta z matmy kazała mi zaliczyć na tej godzinie zaległy sprawdzian. - skrzywiła się na samą myśl. Oparła czoło o ramię Austina. - Szkoła mnie wykończy. - parsknęła.

chris007

- to dobrze, lekcje ważniejesze od moich zajęć panno Scofield-puścił oczko do dziewczyny- ooo Logan, cześć, dawno się nie widzieliśmy- Austin wstal i przywitał się z chłopakiem

AngelWhite

Logan zdjął kule i podał rękę Austinowi po czym kiwnął głową do Anny mówiąc - Cześć! . Po chwili dodał - Sorry ze Wam się tak wpakowałem....

Nina

Uśmiechnęła sie do Logana i skineła mu głową.
-Cześć. - nieco zdziwiona spojrzała na jego kule, ale nie zapytała dlaczego musi z nimi chodzić. - Nikomu się nie wpakowałeś. - zapewniła go. -Coop, powiedz mi chociać kilka zdań o tym, jak było na cudnych Hawajach... - rozmarzyła się.

chris007

Austin wrócił na kanapę przy Annie, chwycił ją za rękę, uśmiechajać się, wsłuchiwał się tym co mówią inni.

Gosia

Marissa zanim odpowiedziała Annie wybrała się do kuchni po 2 szklanki i napój. Usiadla wygonie w fotelu
-Hawaje.. na samą myśl aż mi się maluje uśmiech na twarzy. Było poprostu nie do opisania, musimy się tam kiedyś wybrać wszyscy.. w koncu tata nas przenocleguje-zaśmiala się- zaraz Wam zdjecia pokaże- pobiegła do pokoju po laptop i połozyla na stole- kto chce niech ogląda.. na własna odpowiedzialnosć. No ale nie będe przynudzać. Logan jak z nogą? Lepiej juz?

AngelWhite

- Na razie żadnej poprawy nie ma - odpowiedział Coop. i popatrzył na Austina i Annę uśmiechając się pod nosem przypominając sobie stare dobre czasy. - No mówiłem że Wy coś ku sobie... - powiedział w stronę pary.

chris007

Austin uśmiechnął się do Logana, lecz zaraz zpoważniał_ sorry że pytam ale to coś poważnego Logan??-zapytał- no jeśli to nie tajemnica-dodal.

Gosia

-Koniec pokazu- zasmiala się i zamknęla laptop- wrócmy do rozmowy.. Austin, juz sie go wczoraj wypytałam i nic mi nie chcial powiedzieć hehe No chyba że masz wiekszy dar wyciagania z ludzi informacji- oznajmila i napila sie soku

AngelWhite

- No nie tajemnica w końcu i tak plotki się szybko roznoszą - powiedział.
- To, to jest rak - szepnął i uniósł głowę do góry.

Gosia

Marissa aż o mało nie wypuścila z dłoni szklanki na wiadomosć ktora przekazal Logan.
-Rak? a mówiles że to kontuzja...

Nina

Spojrzała na Logana z poważną miną i zmarszczyła czoło.
-Mam nadzieję, że to nic złośliwego i że cię wyleczą... - powiedziała przygryzając wargę i nie wiedząc co własciwie mogłaby powiedzieć.

AngelWhite

- Coop a co ja Ci miałem powiedzieć no co? Nie chce żebyś się nade mną litowała - powiedział a oczy zrobiły się kryształowe od łez. Po chwili wstał chwycił za kule i powiedział - Przepraszam! Ja już pójdę, nie potrzebnie tu przychodziłem i zawracałem Wam głowę, Coop możesz otworzyć mi drzwi zapytał.

Gosia

Marissa oprzytomniała
-yy tak, oczywiście...żwawo wstała z kanapy i podeszła do drzwi otwierając je szeroko. Nic nie mówiła, bo nawet nie bardzo wiedziała co, tylko się na niego patrzyła z poważną i zszokowaną mina